เมนส์ไหล ไม่มีผ้าอนามัย ไม่ได้รับของแจก (แบบสอบถามของหิ่งห้อยน้อย “โดนพักงาน” เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผู้หญิงไม่สามารถเข้าถึงผ้าอนามัย).มีเพื่อนคนนึงถามว่าถ้ารู้ว่าคนเค้าลำบากทำไมไม่เอาเงินบริจาคไปซื้อข้าวให้คนที่เดือดร้อนช่วงโควิดแทนผ้าอนามัยเรานิ่ง เพื่อที่จะคิดทบทวนว่า เราจะตอบเพื่อนกลับไปว่าอย่างไรดี.เพราะเรารู้ว่าจุดที่เพื่อนเค้าอยู่ในเวลานี้มันต่างกันลิบลับกับจุดที่กลุ่มเป้าหมายเราอยู่เพื่อนของเรามีเงินที่จะซื้อทั้งข้าว และก็เงินที่จะซื้อผ้าอนามัย แบบที่ตัวเองชอบใช้เก็บไว้เป็นลัง ๆ .เรื่องที่คนโครงสร้างสังคมกดทับเป็นประเด็นที่คนทั่วไปก็ไม่กล้าพูด แล้วพวกเค้าจะพูดออกไปดัง ๆ ในสังคมเข้าใจและขอความช่วยเหลือมันยากนะ.เมื่อเราลงพื้นที่ทำงานแจกผ้าอนามัยเราพยายามทำแบบสอบถามเพื่อที่จะเข้าใจสาเหตุของการเข้าไม่ถึงผ้าอนามัยในช่วงนี้เพราะปัญหาเชิงเศรษฐกิจมันส่งผลให้เรื่องที่พูดไม่ได้ในสังคมอย่างเปิดเผยถูกกลบหายไปด้วยปัญหาที่มองเห็นได้ชัดกว่าอย่างความหิวโหย.ถูกพักงาน ถูกเลิกจ้าง แน่นอนว่า ถ้าผู้หญิงไม่มีงาน ไม่มีเงิน มันจะทำให้เค้าไม่มีข้าวกินเด็กที่ไม่มีรายได้อยู่แล้ว ยิ่งต้องลำบากกันไปใหญ่ของใช้ที่จำเป็นในชีวิตอย่าง “ผ้าอนามัย”ที่เป็นของใช้ที่คิดหลายคนในสังคมอายที่จะพูดถึงมันจะเข้าถึงได้ง่ายในเวลาฉุกเฉินได้อย่างไร.เราก็จุก ๆ เหมือนกันนะเวลาที่คนถามแบบนี้ซึ่งมันเป็นคำตอบที่ยากเหลือเกินสำหรับคนทำงานที่คาบเกี่ยวระหว่าง “การสร้างความเปลี่ยนแปลงในสังคม” กับ “งานบริจาค”.สัปดาห์นี้เราเริ่มพบข้อมูลบางส่วนที่มีคนที่ทำงานในเครือข่ายแจ้งมาว่าบางครั้งที่กลุ่มเป้าหมายเค้าไม่ออกไปรับของบริจาคตามจุดต่าง ๆเพราะว่าตอนนั้นเค้ามีเมนส์แล้วเค้าก็ไม่มีผ้าอนามัยใส่.คุณเคยอดทั้งข้าว ไม่ได้ไปรับของบริจาคเพราะเมนส์ไหล และไม่มีผ้าอนามัยใส่มั้ยเราจินตนาการถึงความรู้สึกความลำบาก นั้นไม่ออกจริง ๆ . ส่วนหนึ่งของบันทึกของรวง รวงทัพพ์ แก้วแกมจันทร์ ผู้ก่อตั้งหิ่งห้อยน้อย