เมนส์ไหล ไม่มีผ้าอนามัย ไม่ได้รับของแจก
(แบบสอบถามของหิ่งห้อยน้อย “โดนพักงาน” เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผู้หญิงไม่สามารถเข้าถึงผ้าอนามัย)
.
มีเพื่อนคนนึงถามว่า
ถ้ารู้ว่าคนเค้าลำบาก
ทำไมไม่เอาเงินบริจาคไปซื้อข้าวให้คนที่เดือดร้อนช่วงโควิดแทนผ้าอนามัย
เรานิ่ง เพื่อที่จะคิดทบทวนว่า เราจะตอบเพื่อนกลับไปว่าอย่างไรดี
.
เพราะเรารู้ว่าจุดที่เพื่อนเค้าอยู่ในเวลานี้
มันต่างกันลิบลับกับจุดที่กลุ่มเป้าหมายเราอยู่
เพื่อนของเรามีเงินที่จะซื้อทั้งข้าว และก็เงินที่จะซื้อผ้าอนามัย
แบบที่ตัวเองชอบใช้เก็บไว้เป็นลัง ๆ
.
เรื่องที่คนโครงสร้างสังคมกดทับ
เป็นประเด็นที่คนทั่วไปก็ไม่กล้าพูด
แล้วพวกเค้าจะพูดออกไปดัง ๆ ในสังคมเข้าใจ
และขอความช่วยเหลือมันยากนะ
.
เมื่อเราลงพื้นที่ทำงานแจกผ้าอนามัย
เราพยายามทำแบบสอบถามเพื่อที่จะเข้าใจสาเหตุของการเข้าไม่ถึงผ้าอนามัยในช่วงนี้
เพราะปัญหาเชิงเศรษฐกิจมันส่งผลให้เรื่องที่พูดไม่ได้ในสังคมอย่างเปิดเผย
ถูกกลบหายไปด้วยปัญหาที่มองเห็นได้ชัดกว่าอย่างความหิวโหย
.
ถูกพักงาน ถูกเลิกจ้าง
แน่นอนว่า ถ้าผู้หญิงไม่มีงาน ไม่มีเงิน มันจะทำให้เค้าไม่มีข้าวกิน
เด็กที่ไม่มีรายได้อยู่แล้ว ยิ่งต้องลำบากกันไปใหญ่
ของใช้ที่จำเป็นในชีวิตอย่าง “ผ้าอนามัย”
ที่เป็นของใช้ที่คิดหลายคนในสังคมอายที่จะพูดถึง
มันจะเข้าถึงได้ง่ายในเวลาฉุกเฉินได้อย่างไร
.
เราก็จุก ๆ เหมือนกันนะ
เวลาที่คนถามแบบนี้
ซึ่งมันเป็นคำตอบที่ยากเหลือเกินสำหรับคนทำงาน
ที่คาบเกี่ยวระหว่าง “การสร้างความเปลี่ยนแปลงในสังคม” กับ “งานบริจาค”
.
สัปดาห์นี้เราเริ่มพบข้อมูลบางส่วน
ที่มีคนที่ทำงานในเครือข่ายแจ้งมาว่า
บางครั้งที่กลุ่มเป้าหมาย
เค้าไม่ออกไปรับของบริจาคตามจุดต่าง ๆ
เพราะว่าตอนนั้นเค้ามีเมนส์
แล้วเค้าก็ไม่มีผ้าอนามัยใส่
.
คุณเคยอดทั้งข้าว ไม่ได้ไปรับของบริจาค
เพราะเมนส์ไหล และไม่มีผ้าอนามัยใส่มั้ย
เราจินตนาการถึงความรู้สึกความลำบาก
นั้นไม่ออกจริง ๆ
.
ส่วนหนึ่งของบันทึกของรวง รวงทัพพ์ แก้วแกมจันทร์ ผู้ก่อตั้งหิ่งห้อยน้อย